ANG MGA PATALASTAS

Hmm, mukhang sampung taon na naman mula nang huli akong mag-post dito. At walang ibang dahilan bukod sa tinatamad ako at walang maisip na ilagay. (At oo, hindi mawawala diyan ang kagila-gilalas na karamihan ng mga pangangailangang gawin sa eskuwelahan!!) At ngayong tapos na ang lahat-lahat, as in lahat-lahat, as in second sem, at pupuwede na akong chumorva ng kung anuman, heto na akong muli.

Matapos akong ma-praning, mawala sa huwisyo, at magtatanong ng sangkatutak na mga tanong, medyo nawala yata ang misyon ko sa buhay na manlait nang manlait. Pero huwag mag-alala, 'di na kita gagambalain, alam ko namang ngayon, may kapiling ka nang iba.... Tanging hiling ko sa'yo.... et cetera, et cetera, et chusa. Huwag mag-alala, heto ako uli at balik na sa di-maiiwasang since birth na panlalait. [Tingnan mo 'yang katang 'yan, walang saysay ever. Suriin mong maigi, at baka ma-praning ka.]

Election period na naman. At as usual, puputaktihin na naman tayo ng sandamukal na mga patalastas ng mga politiko (kinda makes you wonder where your taxes go [hindi pa pala ako taxpayer, kaya wala akong karapatang magkomento ukol diyan]). Maya't maya na naman ang daan ng truck na pinalamutian ng sandamukal na poster (sana nga pati buong windshield tinakpan na rin), at sandamukal na speaker (susme, tatalunin pa sa ingay ang concert ng bamboo o ng kamikazee).

"Ispageting pababa, pababa nang pababa. Pati si [insert name of politician here, preferably 3 syllables. (pero dahil malikhain tayo, kahit dalawampung pantig, pagkakasyahin!)], ibaba na! Ibaba!"

"Boom tarat tarat. Boom tarat tarat. [insert name of politician here, preferably 3 syllables.], 2x, Boom-boom-boom."

"[insert name of politician here, preferably 3 syllables.], 2x, sa buhay ay kailangan. Nang umunlad ang inidoro. [insert name of politician], 2x, sa buhay ay kailangan. Nang mai-flush, inidoro."

'Yan. Ganyang mga makabuluhang political jingle na naman ang ikasisira ng eardrums ng limang milyong katao. Oo, limang milyong katao ang nagkakaroon ng diperensiya sa tainga tuwing may eleksiyon. Hindi pa kasama diyan ang nagmamaneho ng campaign truck, na tinatayang nasa dalawampung katao naman. 'Wag mo nang kontrahin, dahil pautot ko lang 'yang estadistikang 'yan. [PERO, ang mas kataka-taka, bakit pati politiko nagkakaroon ng diperensiya sa tainga, umaatake nga lamang pagkatapos ng eleksiyon? Hmm...]

Dahil nga higit isang buwan na lang at (sana) papasok na naman tayong lahat (puwera sa aming mga wala pang 18, oo bata pa ako!) sa presinto para maglagay ng pangalan ng mga taong inaasahan nating makapagpapabago ng estado ng ating pamumuhay, mga taong inaasahan nating mabubuti ang idudulot sa lagay ng pamamalakad sa gobyerno, tuloy-tuloy na rin ang kanilang pangangampanya para maihalal sa kung saan mang posisyon ang gustuhin nila. [Kamusta ang run-on? :)]

Kaya naman, dahil sa aking sensibilidad para manlait nang manlait, idadamay ko na pati ang mga political ad ng mga nagnanais na iluklok sa puwesto para makapaglingkod sa bayan. Baka makatulong sa pagpili mo ng isusulat mo sa balota.

Hindi ko alam kung sadyang mapanlait lang ako o timang talaga ang mga patalastas ng ilang politiko ngayon. Hay, ewan, basta ito na:

[Note: Hindi porke't nilait ko ang ad, hindi ko na gusto ang politiko. May ilan akong hinahangaan, pero sumakit ang ulo ko sa mga ad nila. Gumamit ng context clues na natutuhan mo sa kindergarten para malaman kung sinu-sino sila. Huwag kang mag-alala, kakaunti lamang naman sila.]

[Note 2: Kung iba ang opinyon mo sa mga ilalagay ko rito, ayos lang. Kung gusto mo, ipagtanggol mo ang manok mo. Hindi naman ako magsusumbong sa nanay ko o sa tatay ko, baka sa tindahan ni Aling Nena lang kita isumbong. Kanya-kanya tayong opinyon. Pero hindi ko sasabihing "Kanya-kanyang opinyon tayo, we are a democratic, free country." No, we're not.]

Unahin na natin si Loren Legarda. Hmm, nakita mo na ba 'yung ad niya? Wala akong masyadong problema sa visuals, pero susme, narinig mo ba nang maigi 'yung kanta?? "Siya lang ang tunay na pag-asa, TANGING si Loren lang.. Kung sa sipag at talino lang naman, TANGING si Loren lang..." Excuse me, walang ibang choice? Tanging siya lang? Hmm, parang hindi yata. Ibig bang sabihin, kapag namatay siya ngayon (knock-on-wood), wala nang ibang pag-asa, wala nang ibang masipag, at wala nang ibang talino? At bakit pa siya sumali ng partido kung TANGING siya lang? Para namang iniwan niyang nakabitin 'yung mga kasama niya. Ewan ko lang..

Isunod na natin si Ping Lacson. May pa-H.O.P.E.-H.O.P.E. pa siyang nalalaman. Pero hindi ko alam, hindi epektibo 'yung acronym niya para sa akin, dahil hindi ko talaga matandaan. At pakinggan ang litanya: "Si Ping ang kinabukasan." Umm, kapareho n'ung nauna, kapag namatay ba siya ngayon (knock-on-wood), wala na tayong bukas? Parang hindi naman. (Pero parang lang 'yan).

Heto pa ang isa: 'yung nagbabandera ng tatak raw niya. Sige lang, "ang tatak [insert candidate name here], sa senado ibalik na, [insert candidate name, pasigaw]!" Nagpunit pa siya ng papel na may apat na letra: E, V, A, at T. At least, may malinaw na balak siyang gawin. PERO, ano 'yun, gan'un lang? Magpupunit lang siya ng papel sa senado? At ang lalong hindi ko maatim, 'yung mga sinaunang bersiyon ng mga patalastas niya. Kung natatandaan mo pa, binanggit niya ang pangalan ng ilang mga kamag-anakan niya na nanungkulan din sa pamahalaan. At ang kasaysayan raw ng senado ay kasaysayan ng tapat na paglilingkod. Sa hindi malamang kadahilanan, 'yun din daw ang tatak [insert candidate surname]. Hmm, ano ba 'yan? Umaasa sa mga naunang kamag-anakan para iangat ang sarili? Parang timang. Ano nga ba kasi ang kaugnayan ng magiging performance niya sa naging panunungkulan ng kamag-anakan niya? Hiniram ba niya at ipinasaksak ang utak nila sa sarili niya? O baka nagpalit-palit sila ng espiritu?

Isa pa ring karumal-dumal 'yung patalastas ng anak kasalukuyang senador, na tumatakbo rin bilang senador. Clue: tunog-buko ang pangalan niya. Natatandaan mo na? Ano ang nakita mo sa patalastas? Malamang sa hindi, ang nakita mo ay 'yung tatay niyang kasalukuyang senador. Sa palpak-palpak kong mga estimasyon, 70% ng duration ng ad, 'yung tatay ang naka-plaster sa TV screen, tapos 15-20%, 'yung anak ng kandidatong wala pang kamuwang-muwang sa ginagawa niya, at 10-15% lamang ng duration ng patalastas ang itinagal ng mukha niya. At, hindi lamang 'yan, may linya pa siya na "Oo, anak, mahal ng tatay ang bansang 'to, higit pa sa kanyang buhay." (Or something to that extent.) Susme! Ewan ko lang ha, pero maniniwala ka pa ba sa ganyang mga pahayag? Sige, ikaw.

Isa pa sa talagang nakakikilabot ay 'yung d'un sa tunog-gulay ang apelyido. Obserbahan: siya raw ang may pinakamaraming patalastas sa telebisyon ngayon. Ibig sabihin, siya ang may pinakamalaking ginastos para sa kampanya. Samantalang ayon sa mga pinagbabasa ko nitong nakaraan, wala naman daw siyang ginawa sa probinsiya niya. Alma nga raw ng mga magsasaka, "[pangalan ng gulay] namin ay lanta, dahil [pangalan ng kandidato] namin ay tan-g-a." (Parang gan'un, 'di ko maalala 'yung tiyak na salitang ginamit. 'Di ko na rin matandaan ang URL, sumangguni sa mahal na patrong google search at baka matiyempuhan mo). Muli, kinda makes you wonder where your taxes go.

Tumungo na tayo sa mismong patalastas. May mga kinontsaba pa siyang karaniwang tao para sa walang kuwentang ad niya. Sa totoo lang, tawa ako nang tawa sa tuwing makikita ko ang patalastas niya. 'Yung mga karaniwang tao, magbabanggit ng pangarap nila; kesyo gusto nilang sumikat para sumikat ang Philippines (huh??), gusto nilang magkabahay, gusto nilang mag-aral, gusto nilang mamalengke, gusto nila ng toblerone, gusto nila ng syota, gusto nila ng walang lamang bote ng C2, gusto nila ng ganito, ng ganyan, et cetera, et cetera, et chusa. Sabay sulpot ni kandidato; parang larong pambata. "Pangarap kong tuparin ang mga pangarap mo. Ako po si [candidate], pro-pinoy!" Excuse me, you may pass! Paciencia biscuits, pero ano ba 'to?! Sige, mangarap tayo nang mangarap nang sabay-sabay! Tara lets! Kung iuupo natin siya sa senado, mangangarap lang ba siya? Mangarap tayong lahat!!!

Heto pa ang isa sa karumal-dumal talaga. 'Yung ad ng parang hose raw kung sumipsip kay (you-know-who). 'Tol!! [Parang masarap palitan ng U at L ang 'T, palagay mo?] Hesus, Sta. Marya, Josep! Sto. Niño, Sta. Inez, Sta. Catalina! Mo. Ignacia, Sta. Cruz, Sta. Claus! Tingnan mo pa ang nasa poster: "Walking 'Tol." Kamusta ka? Ano'ng akala niya sa utol, hindi naglalakad? (Puwera na nga lang kung baldadong talaga). Ayon sa butihin kong ina, may pelikula raw noong panahon ni kopong-kopong na Walking Tall (o Toll, o kung anumang katunog). Sige, pero sana naman nag-iisip 'yung politiko, 'di ba?

Tingnan, lalo pa, ang mga sinaunang bersiyon ng kanyang mga patalastas. May isa d'un, kassama niya si Keanna Reeves at Manny Poohcquiao (pati na rin ang ilang karaniwang mamamayan). Alalahanin kung paano sila nagpakahirap tawagin 'yung chenes; halos magkandatumba-tumba na nga sina Keanna at Poohcquiao. Tapos hayun lang si politiko, lakad lang nang lakad. Narinig siguro 'yung mga tawag. Lilingon sandali, tapos kakaway, sabay talikod. Ewan ko, ganito ba ang gusto natin sa senado? Sa political ad pa lang, mahirap nang abutin. Maabot mo man, titingnan ka lang at kakaway sandali, tapos lalakad na naman nang mag-isa. Hindi ko na talaga alam..

Gusto mo pang mag-lokal? Sige, pero isa lang ang ikinatatakas ng huwisyo ko. Sa Maynila. Nakapasyal ka na ba nitong nakaraan sa Maynila? Kung oo, sigurado ako [oo, SIGURADONG-SIGURADO, kahit saan pa 'yan sa Maynila] na nakita mo na ang mga poster nila. Sa kaliwa, 'yung kasalukuyang nanunungkulan; sa kanan 'yung imamanok niya para pumalit sa kanya. At take note, magkamag-anak sila. Sa naglipanang posters, hindi pagtatakhang maipagkamali sila bilang kambal. Pareho pa ng suot na damit. Grabe. Grabe talaga. Buhat na buhat. Kinda makes you wonder about political dynasties.

Hindi ko alam kung ito na ang lahat ng nilalayon kong malait na ad, dahil ito lang ang pumasok sa utak ko ngayon. Kung may iba pa, sa susunod na lang, dahil hindi ko matandaan ngayon kung alin ang mga 'yun. Pero baka matagalan uli ang susunod kong post, dahil summer na at wala nang masyadong libreng Internet (sa eskuwelahan ko lang itina-type ang lahat ng mga post ko eh.. haha) Pero 'wag mag-alala. Samantalang papalapit ang halalan, pipilitin kong patuloy kayong magambala para maengganyong pumili ng (mahusay) na kandidato.

DARE TO ASK

Wala lang. May mga katanungan lang talagang bumabagabag sa kalooban ko nitong mga nakaraang araw. Puro tanong lang 'to, bunga ng kapraningan at ang katahimikan ng pag-upo sa inidoro.

Pero para magmukhang may silbi, una kong ibibida ang advocacy noon ng Philippine Daily Inquirer:

Dare to ask.

(Wow naman) :)

Sabi nga daw ni Lea Salonga bago siya mag-audition para sa Miss Saigon, "Why not the world?"

Sabi naman ni Romy Garduce bago niya maakyat ang Everest, "How hard can it be?"

Higit sa lahat, 'di malilimutan ang pagtatanong ni Ninoy Aquino bago siya lumipad pa-Pilipinas at mamatay sa tarmac ng airport, "Why can't I come home?"

'Yan ding mga tanong na 'yan ang nakapagpasimuno ng pagbabago. Mga simple, oo, pero nakapagdulot ng mga di-malilimutang tagpo sa kasaysayan ng Filipinas.

Kaya naman, ako naman ang magtatanong. Baka magbago ang takbo ng lipunang Filipino sa mga makabuluhan kong tanong.

[Note: 'Di ko na ilalagay dito ang tanong na "Puwede bang mag-softdrinks kapag coffee break?" Gasgas na kasi. Kaya naman, 'di na ako mag-aaksaya ng espasyo at magpapagod sa pagta-type ng tanong na "Puwede bang mag-softdrinks kapag coffee break?" ]

[Ilan pala sa mga katanungang ito ay inspired ng mga libro ni Bob Ong]

Sino ang nauna, manok o itlog?

Bakit may mga teleseryeng itlog sa ratings? Bakit may teleseryeng manok na manok ang pagkuha ng manonood kahit itlog na itlog naman ang content?

Bakit may mga bulok na teleserye? Bakit ipinagpipilitang gawing artista ang ilan sa mga nananalo sa reality shows na wala namang kaugnayan sa pag-aartista?

E bakit nga ba patok na patok ang reality shows? Reality nga ba ang mga 'yun?

Bakit ako mahilig sa reality shows?

Bakit ka mahilig sa reality shows? Kung hindi ka mahilig, kaya mo bang duraan sa mukha si Big Brother?

Bakit may pausong isa-isa araw-araw ang ipinapasok na housemates? Pabor ka ba rito? Bakit gustong-gusto mong mag-subscribe sa 24/7 channel service?

Bakit kaya nauuso ang 24/7? Bakit ko ito piniling ipasok bilang salita ng taon?

Bakit checked-out ang librong kailangan ko? May makikita ka bang librong "The Dehumanization of Man" ang title? Maaari mo bang ipagbigay-alam ang lokasyon? Puwede ko bang mahiram, sandali lang?

Bakit mahirap sa eskuwelahan? Mahirap ba talagang mag-aral? Kaya mo bang i-reverse psychology at sabihing nasa isip lang ng taong nakaka-D o F ang kahirapan ng mga subject?

Ano kaya ang ipinagkaiba kung hindi ka nag-grade one? Paano mo ba nasabing literado ka ngang tao? May pagkakaiba kaya, bukod sa boring na mga araw kasama ang teacher mo sa English na nagtuturo ng S-TV-IO-DO; boring na Math teacher na nagtuturo ng X+Y=1215125130 at age and geometry problems; boring mong mga recess time kasama ang mga tsismosang kusinera ng canteen; lunch time kung saan may nalaglag na blackboard eraser sa ulo mo, dahil nalimutan mong may inilagay ka palang eraser d'un para sana pambiktima ng mga magbubukas ng pinto; tsismisan sessions tungkol sa kabadingan ng teacher kasama ang barkada; pagnakaw ng tingin sa crush mo noong high school; pagnakaw ng cellphone ng kaklase mo galing sa bag niya? May kabuluhan nga ba ang ganitong nakagawian mong mga bagay dahil sa elementarya at high school?

Ano ba talaga ang distinksiyon ng kursong AB at BS? Bakit may ganyang ka-eklavuhan? Paraan lang ba 'to para makapag-promote ng diskriminasyon?

Bakit talamak ang diskriminasyon? Paano ito napaiigting ng media? Naipapalaganap ba ito ng mga pelikula?

Bakit may mga taong mahilig sa pelikula? Pelikula ni FPJ (sumalangit nawa)? Pelikula ni Panchito? Bakit nagtumpok ang mga lalaki sa isang stall sa Quiapo? Anong pelikula 'yun?

Bakit nauso ang Quiapo? Bakit may pirated DVD sa paligid ng Simbahan? Bakit 'pirated' ang tawag? 'Di ba puwedeng 'chinorva'?

Sino ang nagpauso ng DVD-9? Bakit hindi mo pa alam hanggang ngayon kung ano ang DVD-9?

Ang mura ng DVD ngayon ano? Sa halagang 80 pesos, mayroon ka nang isang bilog na bagay na naglalaman ng sampu hanggang labindalawang pelikula. Sa halagang 40 pesos, mayroon ka nang single DVD, madalas nga lang, walang case. Ang saya 'di ba?

Bakit si Jose Rizal ang nakadukdok sa piso? Gan'un ba siya ka-cheap? Hindi naman 'di ba? Sino ang nagpausong magkaroon ng 200 peso-bill para mailagay ang mukha ng tatay niya rito? Bakit tatlo ang nasa isanlibong piso?

Mukha bang pera ang mga taong naka-imprenta sa pera?

Mukha bang pera ang ilang mga tumatakbo ngayon sa politika? Gusto mong pangalanan natin sila?

Makapal ba ang mukha ng ilang nasa politika na ngayon? Gusto mo rin bang pangalanan natin sila?

Hindi ba dapat iniihaw nang buhay ang ilang mga nasa politika? Willing ka bang mag-provide ng grillers of all sizes? Paki-dala ng mga 4 feet ha, para special 'yung kanya. Ok lang ba sa'yo kung sa'kin na ang uling?

May mga cannibal ba talaga? Paano kaya nila kinakain ang tao? Hilaw? Luto? O half-cooked?

Bakit may half-cooked na pagkain? Masarap ba ang mga ganito? O timang lang talaga 'yung nagluto?

Alam ba ng nagluluto sa inyo ang sustansiya ng kinakain mo ngayon? Alam mo bang nalaglagan 'yan ng buhok niya kanina?

Ano ang silbi ng gulay sa katawan mo, bukod sa sinasabi ng nutritionists? Alam mo ba ang ginagawa ng roboflavin, ascorbic acid, calcium at iba pang minerals sa katawan mo, bukod sa sinasabi ng nutritionists? 'Di kaya mayroon silang conspiracy?

Bakit patok ang conspiracy theories? Mayroon ba silang karampatang aplikasyon sa buhay mo? May conspiracy theories ka bang naiisip? Hindi kaya ampon ka at pinagkakaisahan ng pamilya mo ngayon?

Interesado ba ang pamilya mo sa conspiracies? Interesado ba silang itapon ka sa kalawakan?

Nakapunta ka na ba sa Neptune? Ilang tao na nga ba ang nakapunta sa kalawakan? Si Shaider kaya, nakapunta na? Si Gloria? Pero naniniwala ka sa mga litratong galing sa outer space? Malay mo ba kung conspiracy lang 'yun?

Nakabibingi nga ba ang matataas na lugar? Kung gayon, nakabibingi ba ang altitude sa outer space?

Bakit may mga binging driver? As in binging-bingi?
[True to life stories]:
(1) Pasahero: Manong, bayad ho.
'Di kikibo ang driver. Ngawit na ang nag-aabot. Uulitin ni pasahero ang sigaw.
P (mas malakas): Manong, bayad ho.
'di pa rin kikibo ang driver.
Iba pang pasahero (sabay-sabay): Manong, bayad daw ho.
Driver: Bayad? (kukunin ang 20 peso-bill) saan 'to?
P: Mayhaligue ho, isa lang. [Mayhaligue: isang kalye sa Maynila.]
D: Saan?
P (mas malakas): Mayhaligue ho, isa lang.
D: Ilan?
P: Isa lang ho!
D: Isa lang?
IPP (sabay-sabay): Isa lang raw ho.
pagkalipas ng ilang sandali,
D: Sukli, o.
nang umabot na sa Mayhaligue,
P: Manong, para ho.
'Di titigil ang driver. Uulitin ng pasahero ang sigaw. Mas malakas.
P: Manong, para ho sa tabi!
Tuloy ang pagkaripas ng dyip. Isang kanto na ang inilayo mula sa Mayhaligue.
IPP (sabay-sabay, malakas): PARA NA RAW HO!
Ilang segundo ang tuloy ng pagkaripas bago huminto. Isa't kalahating kanto na ang inilayo, bababa si pasahero:
P (pabulong): Hay nako!
(2)P: Bayad nga ho, o.
'Di kikibo ang driver. Ngawit na ang nag-aabot. Uulitin ni pasahero ang sigaw, mas malakas.
P: BAYAD HO!
Tatanggapin ni manong driver ang 20 peso-bill.
P: Isa ho 'yang Batangas at isang Grand, estudyante pareho. [Batangas: isang kalye sa Maynila; Grand (Central): isang mall sa may Monumento sa Caloocan.]
Patuloy lang ang pagtakbo ng dyip. Walang kibo ang driver at patuloy lang sa pagkaripas.
Maya-maya,
P: Manong, 'yun pong sukli ng bente, isang Batangas po at isang Grand, estudyante.
D: Ha? Saan?
P (mas malakas): Isa pong Batangas at isang Grand. Estudyante.
D: Isang Batangas at?
P+IPP: Grand daw ho.
Lilipas pa ang mahabang panahon, at nang malapit na sa Batangas Street,
P (boses-galit): MANONG 'YUNG SUKLI HO NG BENTE! ISANG GRAND AT ISANG BATANGAS!
D: Grand at Batangas?
P: Opo.
Matagal na panahon uli. Batangas Street na.
D: Sukli, o.
*'Di siguro narinig ni driver na estudyante 'yung dalawa. Kulang ang sukli niya ng apat na piso. Hindi na nagreklamo ang dalawa. Nakakarindi.
**May nagbayad pa uli, dalwang matanda, at isandaan 'yung pera. Ikaw na ang mag-imagine kung ano ang nangyari sa kanila.

Bakit may mga pasaherong 'di na nagrereklamo kapag kulang ang sukli? Bakit may mga driver na kulang magsukli? Masarap ba silang sapakin nang sabay-sabay?

Bakit ma-cheverloo echusa ever ang chenes kemedu? Chakadoo echos chever? Charot?

Nauubusan na ba ako ng tanong? Bakit kaya?

May karugtong pa ba ito? Mapa-praning pa ba ako uli at magtatanong ng sangkaterbang mga tanong?

Ikaw kaya, sasagutin mo ba ang mga ito? Praning ka rin ba?

Dare to ask.

-------
P.S.: Mayroon yatang mga opensibang mga tanong, at nililinaw kong hindi ko layong makapanakit ng damdamin ninuman. Naintindihan mo ba 'tong P.S.? Kailangan pa ba 'to?

Dare to ask.

MAHALAGANG LIHAM

Kahapon, natanggap ko na (sa wakas) ang kontrobersiyal (??) na liham na napag-uusapan ng sangkatauhan sa ngayon. Sa palagay ko, napakahalaga nitong liham na 'to para sa kapakanan ng taumbayan [lalo na sa mga botante]. Kaya naman, bilang mamamayan ng Filipinas, minarapat kong ibahagi ito sa mga nagtitiyagang magbasa ng blog ko, bilang tungkulin na rin sa mamamayang Filipino.

[Backgroud muna...]

Harvey Keh is a Xavier alumnus from GS to HS and graduated from Ateneo de Manila in college. He was instrumental in starting the Alay ni Ignacio instructional program in college and the Pathways to Higher Education as well as the AHON Foundation afterwards.

He is a Filipino who's very concerned about our country's future, and one who's actually done a lot to make a positive difference.

Perhaps by reading this simple letter, we can start/continue our own way of making a positive "dent" in our society :)

Ad Majorem Dei Gloriam

(From: Enzo Flojo)

[Heto na.. Heto na.. Heto na....]

[NOTE: Pauso ko lang ang lahat ng naka-bold; para lang ma-emphasize 'yung mensahe. Para sa iyong kapakanan: hindi ko ginawang bold font 'yung mga pangalan para i-endorso sila in any way whatsoever.]

Dear Fellow Filipino,

Good day to all of you! Before I begin my letter... just a disclaimer, for people who know me they know that I love the Philippines very much and I am not really one who rants and complaints to high heavens about what is happening to our country and does nothing about it, in fact, I feel that at my relatively young age of 27, I have done much service to the Philippines by setting up Pathways to Higher Education which has sent more than 500 poor but deserving students to college and AHON Foundation which has already built two public elementary school libraries that have benefitted more than 3,500 students. Yet, after seeing how events in our nation have transpired the past few weeks and talking with some friends, I feel the urge to share with you my own thoughts and feelings.

Over the weekend, we saw the completion of two major political alliances for this coming Senate Elections that has just began here in the Philippines. Now we have two political forces with familiar faces nonetheless on opposite sides of the fences. On one end, you have Tito Sotto and Tessie Aquino-Oreta who were two major stalwarts of the opposition and the FPJ Campaign in 2004 hobnobbing with the woman (Pres. GMA) whom they claimed to have cheated FPJ in the last Presidential Elections. On the other side of the fence, you see Manny Villar, the former house speaker who was actually responsible for impeaching Erap now part of the United Opposition who is led by no less than... Erap himself. Now if you don't see anything wrong with this picture then you must be one of the many Filipinos who have accepted this very sad reality that there is indeed no permanent ideals that our government leaders stand up for but rather they just go where there self-interests can best be served. It is this kind of politics why I no longer wonder why good people like Ramon Magsaysay Awardee Mayor Jesse Robredo of Naga City or outstanding Bulacan Governor Josie Dela Cruz will find it hard or worse, never be elected to national positions. It is with these in mind that I'd like to share with you what are events this coming May elections that will make me consider leaving the Philippines :

1.) If former COMELEC Commissioner Virgilio Garcillano of Hello Garci fame wins in his bid to become Congressman of Bukidnon...seeking to replace a good man no less in incumbent Cong. Neric Acosta... We would really be the laughing stock of the whole world if we allow a man with the reputation of Garci to be one of our so called "Honorable Gentlemen".

2.) If Dancing Queen Tessie Aquino Oreta reclaims her seat at the Senate... I hope that all of us would still remember that dance that she did during the 2001 impeachment hearings after they voted to overrule the decision of then Chief Justice Davide... let us make sure that people like her never make it to the Senate again.

3.) If Richard Gomez becomes a senator... what does he know about making laws? We already have the likes of Bong Revilla and Lito Lapid in the Senate and their performance or lack of it would be reason enough not to elect another actor who has no prior experience in government to the distinguished halls of the Senate.

4.) If Gringo Honasan wins again.... have we not learned our lesson? I cannot believe that just because someone is charismatic then we will just elect him to become one of our senators despite the fact that he has time and again caused so much instability in our country... if we want a military junta similar to that of Thailand... then lets all vote for this guy....

5.) If Manny Pacquiao becomes Congressman of General Santos City... everybody loves Manny the Boxing Champ but Manny the Lawmaker? Lets be realistic here, Manny is our Hero alright* but I think it takes more than just great boxing skills and a desire to serve to be able to make appropriate laws that would help uplift the lives of the many Filipinos who live in Poverty.

6.) If Lito Lapid wins for Mayor of Makati City... I don't like Jojo Binay** as well but Lito Lapid as city mayor of the country's finance and business center?!?! And do you really think he is from Makati and has good plans for the city? The Arroyos asking someone like him to run just goes to show you how much love and concern this government has for our country.

7.) If Chavit Singson becomes a Senator, Illegal Gambling = Chavit... enough said.

Now if all of these 7 things happen during this coming elections then don't be surprised if I decide to leave this country that I love dearly. Like I said during the first part of my letter, I feel that I have done much for this country but I think its time that Filipinos become more vigilant and critical in selecting our leaders for the sake of our future and the generations that will go beyond us. So I appeal to every Filipino who asks what can I actually do for my country... Choose and vote for the right people this coming elections, huwag na tayong magpaloko sa mga kandidatong maganda lang ang jingle o gwapo lang sa mga poster. Let us choose leaders who have a good track record for service and who are genuinely committed towards serving our country.

Manindigan naman tayong lahat para sa ating Kinabukasan at para sa Kapakanan ng ating Bayan!

Thank you very much for your time in reading this letter.

Sincerely,

Harvey S. Keh
Email: harveykeh@gmail.com

--------
NOTES:
*Hindi, HINDING HINDI, ako isa sa mga naniniwala dito. Dahil hindi rin ako naniniwalang nagiging bayani ang nakikipagbugbugan kung kanino. At sino ba naman kasi ang nagpasimula nito? Puro na lang 'karangalan ng bansa' ang namumutawi sa mga bunganga nila. Sa ginagawa ng sangkatauhan ngayon, ano nga ba ang 'karangalan ng bansa'? [Hmmm.. magawan nga ito ng blog post sa hinaharap..]
**Hindi ko masasabing hindi ko gusto si Binay.
--------

Siguro nga, mas marami pang karumal-dumal na politiko kaysa sa kanila, katulad na lang n'ung <*ehem*>. Pero kahanga-hanga na ang ganitong pagbababala para sa isang mamamayan. Kailan nga ba tayo matututo? Hindi rin siguro ako magtataka kung anong mga mangyayari kapag naihalal nga ang lahat ng iyan.

Manindigan na tayo at huwag lang reklamo nang reklamo. Para sa mga botante, bumoto nang mahusay. 'Ika nga sa dakilang paskil sa mga presinto 'pag Mayo, "Vote Wisely." [Botante (sa precinct officer): Umm, 'di po ba bawal ang kampanya sa loob ng presinto? E sino po si Wisely?]

Para sa hindi botante, impluwensiyahan ang botante. Makilahok sa pagbabantay ng boto--hindi dahil pamemeryendahin ka mamaya ni politiko X, o dahil bibigyan ka ng piso ni politiko Y, o dahil motherdearest mo si politiko Z.

Ayon nga sa mala-pelikulang advocacy ng GMA,

Titiyakin kong mabibilang ang isa kong boto.

Manindigan. Makialam. Startalk.